Ofwel van Verklaring ArbeidsRelatie naar de wet Deregulering Beoordeling Arbeidsrelatie.

Even ’n kort stukje geschiedenis. De VAR was in het leven geroepen om opdrachtgevers zekerheid te geven over de zelfstandigheid van opdrachtnemers. In de nieuwe wetgeving is dat niet anders. Alleen is het niet meer de bedoeling dat de arbeidsrelatie vooraf door de Belastingdienst getoetst zal worden. Dit blijft belangrijk: Wat onder de oude wetgeving niet kon, kan onder de nieuwe wetgeving ook niet. 

Opdrachtgever en opdrachtnemer kunnen hun relatie vastleggen in een modelovereenkomst, maar het is niet verplicht. Alle modelovereenkomsten die gepubliceerd zijn op de website van de Belastingdienst (klik hier) zijn goedgekeurd en kunnen als model gebruikt worden.

Indien de werkzaamheden overeenkomen met de gemaakte afspraken tussen opdrachtnemer en opdrachtgever in zo’n overeenkomt, geeft dat voor opdrachtgever de zekerheid dat geen loonheffing en dergelijke hoeft te worden ingehouden. In dat opzicht is het goed regelen van de voorwaarden waaronder gewerkt wordt volledig in het belang van de opdrachtgever. Het risico ligt dus bij de opdrachtgever. Zoals ik eerder schreef, het is niet verplicht maar (voor opdrachtgevers) wel aan te raden om zo’n overeenkomst te regelen.

Wanneer is iets nu duidelijk een dienstbetrekking? Dat is het geval, als aan deze 3 voorwaarden wordt voldaan: Persoonlijke arbeid + gezagsverhouding + beloning. Let op die +. Haal je één van de 3 elementen weg, dan is er geen sprake meer van een dienstbetrekking.

In tegenstelling wat weleens gedacht wordt, is het niet persé noodzakelijk dat je meerdere opdrachtgevers hebt. Denk bijvoorbeeld aan een project van 1,5 jaar of een interim opdracht. Beloning is ook niet zo’n belangrijk element, want ook een zelfstandige krijgt een beloning. Verreweg het belangrijkste element, waarover discussie kan ontstaan, is de gezagsverhouding. Is deze duidelijk aanwezig, dan kan van zelfstandigheid geen sprake meer zijn.

Neem bij twijfel contact op.

Succes,
Stef de Beurs